Het zal u misschien verbazen of misschien ook niet maar ook ik was een paar dagen onthutst van de deprimerende verkiezingsnederlaag van Hillary Clinton. Voornamelijk de manier waarop, dacht ik toen en het ongeloof dat de helft van de kiezers heeft gestemd voor bullebak Trump, de Donald van de wansmakelijkheid en de seksist in hart(d) en nieren. Want ondanks de Amerikaanse electie ver van mijn Europees bed lijkt kan ik de invloed op mijn geboortestreek niet verloochen. De economische invloed is door de globalisering vermoedelijk het allerbelangrijkste. Maar het meest schrikwekkend is toch de invloed op de wereldvrede die afhankelijk is van het partijkamp die de president vertegenwoordigt.

Na uren en een paar dagen van stilte via een koptelefoon bezinning heeft de rede het opnieuw overgenomen van de inmiddels gekalmeerde opgelaaide emoties. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben een adherent van het democratenkamp maar ik geef een potentiële kandidaat uit het tegenkamp graag het voordeel van de twijfel, al dan niet met tegenzin en met latente angstsignalen.

Immers ik reken erop dat het een democratisch land van verenigde staten blijft waarbij een president geen alleenheerser is en zijn ideeën moet goedgekeurd krijgen door congres- en senaatleden. Ook al is de overgrote geleding eerder Republikeins, toch ga ik er voorzichtig van uit dat er ook zoiets bestaat als een links Republikein die samen met de leden van de Democratische partij voor de gehele Amerikaanse samenleving rechtvaardige regels zullen construeren.

Bovendien denk ik dat het belangrijk is, en dan verwijs ik naar het daadwerkelijk aantal stemmen, dat er een noemenswaardig evenwicht is, naar analogie met het Amerikaanse systeem, tussen beide partijen. Grosso modo kunnen we kiezers van een politiek bestel in vrijwel elk werelddeel reduceren tot links en rechts, dus ik begrijp de commotie over de zin van het Amerikaanse tweepartijenstelsel en de eventuele afschaf ervan niet. Beide fracties beweren van zichzelf immers dé belangrijkste stroming te zijn op deze global en daaruit ontspinnen zich vaak ellenlange discussies die uitermate bikkelhard en meedogenloos lijken te zijn. Het is een utopie te geloven dat één partij met een bepaalde gedachtegang of ideologie onbeperkt als autocraat kan regeren. Daarvoor zijn we als humane wezens met hybridische culturele of sociale achtergronden té onuitputtelijk.

En dan denk ik alweer meteen hoe wreed en respectloos een humaan toch kan zijn. Want het is noch de één noch de ander partij die een complex systeem zoals een politieke instelling volledig naar zich toe kan trekken. We moeten urgent een systeem introduceren waar een verplichting bestaat dat linkse en rechtse partijen elk voor 50 procent vertegenwoordigd zijn in een regering. De vertegenwoordigers van elk kamp zouden geselecteerd moeten worden op basis van concrete maar vooral diepgaande voorstellen die zij op tafel leggen –alvorens zij verkozen worden en aldus in de verkiezingsstrijd- en niet op basis van de “crap” welke zij vertellen over minderheden, het charisma dat zij al dan niet uitstralen of het aantal stemmen dat zij voor de partij mogelijks behalen. Enkel op deze wijze kunnen wij de beste politici extraheren en verdienen zij al een eerste vertrouwen van de bevolking. En hoeven we daardoor vermoedelijk zelfs geen geslachtsquota meer in te voeren. Tevens zou er een beoordeling moeten bestaan op basis van menselijke eigenschappen en waarvan het daadwerkelijk natuurlijk bezitten ervan fungeert als onmiskenbaar teken van intelligentie.

Het eerste sleutelwoord is hier –maar ook in elke andere onderlinge relatie- compromissen sluiten, want dat leidt altijd naar duurzame betrekkingen. Ondanks mijn sociaal links gedachtegoed ben ik voorstander van de samenwerking met eerder rechtse groeperingen. Deze laatste hebben relatief meer kaas gegeten van economische issues, terwijl links getinte partijen noodzakelijk zijn als poortwachter van de fundamentele rechten, plichten en vrijheden van sociale minderheden, van rechtvaardigheid of van al dan niet rijke machtsmisbruikers. Samenwerken en luisteren is aldus nog steeds de allerbeste boodschap en misschien de meest intelligente humane oplossing, want vaak hebben beide partijen noemenswaardige argumenten!

Maar dat vraagt, en dan kom ik tot mijn tweede sleutelbegrip, een hoge mate van respect, de waarde die onze Westerse maatschappij DRINGEND opnieuw moet aanleren en vooropstellen.

Respect voor ouderen, respect voor collegae, respect voor de tijd van anderen, respect voor andere ideologieën, respect voor religie, respect voor minderheden, respect voor vrijzinnigheid, respect voor de natuur, respect voor vrouwen door vrouwen, respect voor vrouwen door mannen, respect voor zichzelf, respect voor verwoording, respect voor de vrije meningsuiting, respect voor ras, respect voor de geaardheid, respect voor geld en respect voor het luisteren naar anderen.

U mag zelf het niet enuntiatieve rijtje aanvullen.

Welgemeend respect voor de medemens is één van de belangrijkste waarde dat zou moeten leiden tot het sluiten van compromissen, vrede en samenwerking en dan verwijs ik naar álle culturen. Vooral zou het voeren tot vreedzame verkiezingscampagnes met sterke politieke argumenten in tegenstelling tot zinloze vernederende en kwetsende woorden, alias Trump die uiteindelijk niets met partijpunten te maken hebben.

In Belgenland is het overigens niet minder waar, want hoewel de politieke berenbijters hier minder kans maken, is de Belgische pot die de getorpedeerde ketel verwijt dat hij roetzwart ziet ook schering en inslag. Verwende haantjes die hun territorium afbakenen en die via vaak respectloze bijna oorlogvoerende tactieken de andere hanen of kippen de grond inboren.

Het individu die het hoogst scoort op voornoemde menselijke eigenschappen en die uiteraard integer is zou de coach, de leider, de premier, de president worden van bovenstaand beschreven politieke equipe.

De burger is het overigens beu en de egoïstisch mensheid zou ook eens de regen mogen trotseren ter verdediging van belangrijke waarden en normen die traag maar gestaag geëlimineerd worden door (politieke) bullebakken van gefrustreerde persoonlijkheden.

Het is een gegarandeerd gegeven dat de wereldbevolking hypersnel vermenigvuldigt en het wordt 5 voor 12 en aldus een noodzaak om naast het milieuaspect en andere nefaste nadelen van deze groei ook het humaan aspect te evalueren en bij te sturen. En dan kijk ik vooral naar jonge mensen die alvast beginnen met sociale media aan te pakken want voor de oude bullebak rotten in het vak is het wellicht té laat.

Want als we dan toch gepolariseerd politiek denken hoop ik dat we als respectvolle compromis sluitende en vreedzame intelligente persoonlijkheden overwinnen van onbeleefde respectloze oorlogvoerende minder intelligente humane (?) wezens! En als wij ons voortdurend en kordaat ontwikkelen tot eerstgenoemde dan volgen alle andere globaliserende positieve milieu-, economische- en sociale maatregelen als vanzelf.

Aan alle lieve mensen: vecht voor positieve waarden en normen en een vreedzame wereld! Begin vandaag bij jezelf!

Leanna Lila Rose